شعر شیر خدا – حسن مصطفایی دهنوی

« شیر خدا »
والی1 ولایت بُوَد و مظهر دین است
گفتیم به صد معنی و معنیش همین است
ای شیعه گرت سوی حقایق،نظری هست
باید که به دامان علی(ع) خود بزنی دست
آنکس که جهانداری و آن مِهر جهان را
فرمود خطا باشد و آن رأس خطایا است
فرمایش او را بـخوان از نهج البلاغه2
هر نکته ی حرفش،به صد معنی دین است
انگشتر فیروزه که در حال رکوع داد
آن آیه ی قرآن تو بخوان،ذکر همین است
آن فتح به خیبر بـشد از دست علی(ع) بود
چون فتح سلیمان،که زِ اسرار نگین است
فرماندهی اش را بنگر جانب یابس3
قرآن به همان جنگ،همان فتح مبین است
ای آنکه به توحید خدا ، می کنی اقرار
اقرار علی(ع) کن، ره توحید همین است
هر کس به ولای علی(ع) اقرار نمود است
از خُبث4 بریده است وبه اسلام مبین است
اسرار جهانداری و آن سِـرّ قضاوت
بنگر به قضایای علی(ع)، چه مبین است
از کار علی(ع)،فسق و فجوری نتوان یافت
با نام و ولای علی(ع)،این کار زبون است
چون درس به ما داده، همان مظهر دانش
ما را که زِ درسش،همگی دست تُهی است
اسلام که نَبْود بجـز از نیکی و پاکی
بد کاری وتزویر ودغل،رسم چه دین است
این نام مسلمانـی و تزویـر جهانـی
این خدعه شومی است،دراین دین مبین است
ما را که زِ اسلام ، بجـز نام نـباشد
بیچارگـی روز قیامـت ، به یقین است
هرکذب و دروغی،ثمرش فسق وفجورست
توحیدِ حقیقی نَـبُوَد ، کی ره دین است
هرجهل وخساست،که دراین جامعه ماست
اطراف جهان،خود سبب دشمن دین است
آن جنگ و جدلها ،که زِ تاریخ شنیدی
سِـرّی بُوَد از حکمت آن رأی معین5 است
اسرار بد و نیک ، به هر کار نهفته است
در گردش پرگار جهان، رسم چنین است
آخر تو حسن ، پیرو آن شیر خدا باش
چون شیر خدا ،در ره توحید مبین است
٭٭٭
1- امیر – حاکم 2- سخنان امام علی(ع) 3- بیابان خشک در مرز سوریه و اردن 4- پلیدی 5- خداوند
حسن مصطفایی دهنوی