ضرب المثل به ترتیب حروف الفبا (ف)

ریشه تاریخی ضرب المثل, ضرب المثل با ف

فارسی گو، گر چه تازی خوشتر است
فال، امام جعفر صادق است و بد ندارد
فال بد بر زبان بد باشد.
فارسی شکر است، ترکی هنر است.

فال و تماشا

فردا که برمن و تو وزد باد مهرگان — آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست ؟ (( ناصر خسرو))
فرزند بی ادب مثل انگشت ششمه، اگر ببری درد داره ، اگر هم نبری زشته !
فرزند عزیز نور دیده — از دبه کسی ضرر ندیده !

فرزند کسی نمیکند فرزندی  — گر طوق طلا به گردنش بر بندی !
فرزند عزیز دردونه، یا دنگه یا دیوونه !
فرزند هنر باش، نه فرزند پدر؛ فرزند هنر، زنده کند نام پدر
فرشش زمینه، لحافش آسمون !
فرش، فرش قالی، ظرف، ظرف مس، دین، دین محمد !
فضول را بجهنم بردند گفت : هیزمش تره !
فقیر، در جهنم نشسته است !
فکر نان کن که خربزه آبه !
فلفل نبین چه ریزه بشکن ببین چه تیزه !
فراوان سخن باشد، آگنده گوش

فردا هم روز خداست.
فلک فلک، بهمه دادی منقل، به ما ندادی یک کلک !
فواره چون بلند شود سرنگون شود !
فیل خوابی می بیند و فیلبان خوابی !
فیلش یاد هندوستان کرده !فیل و فنجان !

فیل و فنجان
فیل زنده اش صد تومنه، مرده شم صد تومنه !
فال، امام جعفر صادق است و بد ندارد
فال بد بر زبان بد باشد
فارسی شکر است، ترکی هنر است.
فلانی اجاقش کوره
فلفل نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه
فکر نان کن، که خربزه آب است
فقط مرده است که سخن نمیگوید
فقط دست بگیر داره، دست بده نداره
فقط بلبل قدر گل را میداند.
فراوان سخن باشد، آگنده گوش.