آنچه باید خانم ها از مکانیزم مغز آقایان بدانند

ماهنامه پیام سلامتی: اکثر باورهای متداول در مورد مغز مردها براساس تحقیقات انجام گرفته روی مردهای سن 19 تا 22 سال است. کسانی که هنوز تحصیلات دانشگاهی شان را هم به پایان نرسانده اند و در این تحقیقات برای درآوردن خرج روزمره و دانشگاه شان شرکت می کنند.

ولی مغز مردها در طول عمرشان تغییرات زیادی می کند. اینجا در مورد باورهای نادرست متداول صحبت می کنیم. آن وقت خواهید فهمید که مردها تا چه اندازه در برابر تنهایی آسیب پذیر هستند و چرا تا این اندازه روی پیدا کردن راه حل متمرکزند.

 

مردها هم دوست دارند ازدواج کنند

زن ها دوست دارند زندگی شان سر و سامان پیدا کنند ولی مردها دوست ندارند متعهد شوند و دلشان می خواهد آزادی شان دست خودشان باشد. شاید این یکی از بزرگترین باورهای نادرست در مورد مردها باشد که از گرایش آمریکایی ها به استفاده از داوطبان بسیار جوان برای تحقیقات انجام گرفته ناشی می شود.

در یک تحقیق انجام گرفته در بولیوی نشان داده است که خیانت ها معمولا تا قبل از سن 30 سالگی آقایان اتفاق می افتد. براساس این تحقیق، بعد از 30 سالگی مردها دیگر سرگرم تامین معاش خانواده شان می شوند. البته متعهدشدن برای بعضی از مردها سخت تر از بقیه است. مشکلی که براساس تحقیقات می تواند ریشه ژنتیکی داشته باشد. مردهایی که «ژن بی بند و باری» ندارند، تقریبا 60 درصد جامعه را تشکیل می دهند و احتمال ازدواج کردن شان بیشتر است.

رییس کیه؟

سلسله مراتب های ناپایدار اضطراب زیادی برای مردها ایجاد می کند. ولی یک زنجیره مشخص از دستورات، مثل دستوراتی که در ارتش و بسیاری محیط های کاری تمرین می شود، سطح تستوسترون آنها را پایین آورده و خشونت مردها را کنترل می کند.
درگیرشدن با ایجاد سلسله مراتب ها که از سن 6 سالگی برای مردها شروع می شود، باعث می شود مردها سعی داشته باشند همیشه خودشان بالادست رفته و بقیه را پایین دست خود بدانند.

پدرشدن

مغز مردها ماه ها قبل از اینکه پدر شوند، آماده همکاری کردن می شود. در بدن پدرهای آینده تغییرات هورمونی اتفاق می افتد (پرولاکتین در آنها بالا رفته و تستوسترون پایین می آید) و همین باعث می شود رفتاری پدرانه پیدا کنند. هورمون های زن باردار به همسرش را هم سرایت کرده و باعث می شود مردها هم دچار تغییراتی اساسی شوند.

 

مغز بالغ مردانه

در طول دوره تکامل، مردها در زمان جوانی نیاز به رقابت بر سر مقام و همسر و زمان بلوغ نیاز به تاکید بر پیوند و همکاری داشته اند. خود مردها هم این را تایید می کنند؛ و تحقیقات روانشناختی نشان داده است که جلوافتادن از رقبا در سنین بالاتر جذابیتی برای مردها ندارد.

در مقابل، آنها توجه بیشتری به روابط شان و بهتر کردن جامعه نشان می دهند. این تغییر احتمالا به خاطر کاهش تدریجی سطح تستوسترون با بالا رفتن سن در آنها ایجاد می شود.

تحقیقات نشان داده است که مردهایی که سطح هورمون تستوسترون در آنها بالاتر است، در رقابت بهتر هستند و آنهایی که سطح پایین تری از تستوسترون دارند در رقابت هایی که نیازمند همکاری تیم و گروه است بهتر عمل می کنند.

بازی کردن با بچه ها

تحقیقات نشان می دهد روش های خاص مردها برای بازی کردن با بچه هایشان که در آنها حرکات ناگهانی و اذیت کردن بیشتر است، باعث می شود بچه ها بهتر یاد بگیرند، اعتماد به نفس بالاتری پیدا کنند و بتوانند خودشان را بهتر برای دنیای واقعی آماده کنند.

تحقیقات متعددی نشان می دهد که پدرهایی که نقش فعالی در بزرگ کردن فرزندان شان دارند سطح پایین تری از تستوسترون دارند. با اینکه هنوز مشخص نیست که سطح هورمون است که موجب این رفتار می شود یا برعکس ولی محققان بر این عقیده اند که تکامل به نفع این پدران بوده است. بچه های انسان جزو نیازمندترین بچه ها بین موجودات هستند و پدران خوب شانس این را دارند که بچه ها و البته ژن شان باقی بماند.

دفاع از قلمرو

بخشی از کار مردها دفاع از قلمروشان است. البته نیاز به تحقیقات بیشتری بر روی انسان ها است ولی در پستانداران نر دیگر قسمت «دفاع از قلمرو» بسیار بزرگتر از همسران ماده شان است. با اینکه زنان هم احساس مالکیت دارند، ولی مردها وقتی با تهدید نسبت به زندگی عشقی یا قلمروشان رو به رو می شوند، احتمال برخورد خشونت آمیز بیشتری دارند.

 

از دل برود هر آنکه از دیده شان برفت

تستوسترون که بیشتر با خشونت و دشمنی مرتبط دانسته می شود، هورمون جنسی هم هست. و این میل در مردان شش برابر زنان است. محققان دریافته اند که تستوسترون بخش کنترل ضربه در مغز را  دچار اخلال می کند. با اینکه هنوز نیاز به تحقیقات بیشتر است ولی همین توضیح می دهد که مردها تا زمانی که زنی جول چشم شان است به او فکر می کنن و وقتی از دیدشان خارج می شود، از ذهن شان هم بیرون می رود.

تمرکز بر راه حل

با اینکه خیلی از تحقیقات نشان می دهد که زن ها بسیار دلسوزتر از مردها هستند ولی این کاملا صحت ندارد. سیستم دلسوزی و همدردی در مغز مردها وقتی کسی استرس دارند یا دچار مشکل شده است، واکنش می دهد. ولی بخش «حل کردن مشکل» در ذهن شان خیلی زود غلبه می کند. این باعث می شود که به جای نشستن با آن فرد و همدردی کردن با او، برایش به دنبال یک راه حل باشند.

آسیب پذیری در برابر تنهایی

با اینکه تنهایی می تواند برای سلامتی و مغز همه ایجاد مشکل کند، مردان در سنین بالاتر آسیب پذیرتر هستند. مردها برای مشکلات شان کمتر از زن ها کمک می گیرند که این موجب تنهاتر شدن آنها می شود و این مدارهای اجتماعی مغز آن ها را دچار مشکل می کند. زندگی کردن با زن ها برای آنها بسیار مفید است. مردانی که در روابط بادوام هستند، سالم تر بوده، بیشتر عمر کرده و سطح هورمون هایشان نشان می دهد که میزان اضطراب کمتری دارند.

تحقیقی که در سال 2009 انجام گرفت نشان داده است که موش های نری که با موش های ماده زندگی می کنند نسبت به موش های نری که تنها زندگی می کنند، برای مدت طولانی تری بارور می مانند.

احساسی تر

با اینکه معمولا زنان جنسیت احساسی تر قلمداد می شوند ،ولی نوزادان پسر معمولا واکنش های احساسی بیشتری نسبت به نوزادان دختر داده و احساسات شان را بیشتر ابراز می کنند. مردان بزرگسال هم واکنش های احساسی قوی تری دارند ولی قبل از اینکهاز این احساسات آگاهی داشته باشند. وقتی این احساسات به خودآگاه آنها می رسد، سعی می کنند روی آن سرپوش گذاشته و نشانش ندهند.

پسرها در جوانی یاد می گیرند که احساسات شان را پنهان کنند، چون اگر آنها را نشان دهند، به نظر فرهنگ و جامعه مردانه نیست. ولی سرپوش گذاشتن بر روی احساسات هم واکنش «جنگ و گریز» را در آنها فعال می کند. واکنش قوی مرد و سرکوب متعاقب آن او را برای برخورد با یک تهدید آماده می کند.