چرا پانداها سیاه و سفید هستند؟

پانداهای غول پیکر به عنوان یکی از متمایزترین حیواناتی که هنوز در این سیاره پرسه می زنند یک ویژگی خاص دارند: رنگشان. الگوی سیاه و سفیدِ جالب در این موجودات بامبو خور جلب توجه می کند و به خودی خود این پرسش را مطرح می کند که چرا این جانور گیاهخوار این شکلی است.

الگوی سیاه و سفید بدنشان نوعی سازش با محیط  است تا بتوانند در هر دو محیط خود را استتار کنند

یک مطالعه ی جدید که در «بوم شناسی رفتاری» منتشر شده با تجزیه و تحلیل رنگ بندیِ گوشتخوارانِ دیگر و چگونگی ارتباط آنها با محیط طبیعی شان یک نظریه را مطرح کرده است. این تیم کشف کرد که با توجه به اینکه این خرس ها گاهی در برف و گاهی در جنگل های انبوه وقت می گذرانند، الگوی سیاه و سفید بدنشان نوعی سازش با محیط پیرامون است تا بتوانند در هر دو محیط خود را استتار کنند. هرچند، لکه های رنگیِ متمایز در قسمت گوش و چشم ها با ارتباط بین پانداها سازگار هستند.

پیشنهادات مختلفی وجود داشته مبنی بر اینکه چرا پانداهای غول پیکر به رنگ سیاه و سفید هستند. این الگو به نظر چیزی نیست که بخواهید برای استتار با محیط پیرامون از آن استفاده کنید، به ویژه برای حیوانی که تا ۱۶۰ کیلوگرم وزن دارد. یک ایده این است که این تنوع رنگ به تنظیم دما کمک می کند، به ویژه در حیوانی که وقت خود را بین برف شدید و جنگل معتدل صرف می کند. هرچند، گونه های دیگری نیز وجود دارند که با باغ وحش تک رنگ انطباق دارند. آیا این مسئله می تواند الگوی پانداها را توضیح دهد؟

لکه های رنگیِ متمایز در قسمت گوش و چشم ها با ارتباط بین پانداها سازگار هستند

خط های روی بدن زرافه مورد بحث و بررسیِ زیست شناسان قرار گرفته، از حفاظت در برابر مگس تسه تسه ناقل تریپانوزوم گرفته تا گیج شدنِ شکارچیان، در حالی که به نظر می رسد پنگوئن منطق بهتری داشته باشد زیرا به طور عمودی راه می رود و خود را استتار می کند. هر چند، هیچ کدام از این موارد به نظر با پاندای غول پیکر انطباق ندارد. بنابراین، محققان رویه ی متفاوتی را پیش گرفتند. آنها از یک رویکردِ فیلوژنتیکی مقایسه ای استفاده کردند و رنگ بدن و الگوهای ۱۹۵ گونه ی گوشتخوار دیگر و ۳۹ گونه ی فرعی خرس را در ارتباط با محیط زیست و رفتار اجتماعی شان بررسی کردند.

محققان یک رابطه بین رنگ های روشن تر و پوشش برف و رنگدانه های تیره تر و جنگل ها پیدا کردند که نشان می داد پانداهای رنگارنگ با این دو رنگ سازش پیدا کرده اند. اما رنگ های متمایز صورت آنها با این الگو انطباق ندارد. در عوض، به نظر می رسد لکه های متضاد در قسمت گوش و چشم این گونه ها نوعی درندگی را نشان می دهد و نویسندگان استدلال می کنند که این خرس ها از گوش هایشان به عنوان یک هشدار به شکارچیان و همچنین برای ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند.

منبع: bigbangpage.com – iflscience.com