طلاق، فرزند هویت‌های ناقص است

روزنامه آرمان امروز – نگین باقری: جوانان سردرگم؛ تا زمانی که مجرد هستند احساس می‌کنند که ازدواج کنند بهتر است، وقتی هم که ازدواج می‌کنند پشیمان می‌شوند. این وصف حال زوج‌هایی است که وقتی پای درد دل آنها می‌نشینیم هشدار می‌دهند که ازدواج نکنید بهتر است؛ وضعیتی نابسامان که تداعی‌کننده ناپختگی‌ جوانان است. انگار از درک متقابل خبری نیست و زوج‌ها با کوچکترین تلنگری راه طلاق را پیش می‌گیرند.

در واقع من‌هایی که جای نیم من شدن نه‌تنها خود را به مخمصه می‌اندازند، بلکه خانواده‌هایشان را نیز اسیر درگیری‌های خود می‌کنند و بدتر آنکه پای کودکی هم در میان باشد. کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران درباره تاخیر در بلوغ اجتماعی و عاطفی جوانان در گفت‌و‌گو با ما می‌گوید: باید گفت که بسیاری از زوج‌ها به‌صورت احساسی و بدون تفکر و تعقل ازدواج می‌کنند که این مساله به وقوع طلاق دامن می‌زند.
 

 

آمار‌ها نشان می‌دهد بیشتر طلاق‌ها در پنج سال اول زندگی رخ می‌دهد. در واقع گاهی اوقات برخی زوج‌ها طلاق را به‌عنوان راه گریز و پاسخگویی به هیجانات منفی خود انتخاب می‌کنند. از سوی دیگر، باید گفت که بسیاری از زوج‌ها به‌صورت احساسی، بدون تفکر و تعقل ازدواج می‌کنند که این مساله به شکل‌گیری طلاق دامن می‌زند. طبیعتا چنین زوج‌هایی مهارت کافی ندارند و بدون شناخت کافی ازدواج کرده و شناخت‌شان کاملا احساسی و سطحی است. در اینجا تعامل بر مبنای خواسته‌های یک نسل تعریف می‌شود و این نسل احساس می‌کند که باید خودش را پیدا کند.

نسلی که راهش را گم کرده است، یعنی اگر جوانان بخواهند خود را عرضه و ابراز وجود کنند، هویت‌های ناقص‌شان را نشان می‌دهند که در ازدواج نمایان است. این در حالی است که ازدواج‌ها حتی بدون مداخله بزرگ‌تر‌ها صورت می‌گیرد و اگر هم با مداخله آنها هم باشد صوری است، چون تصمیم قبلی و نهایی را جوانان بدون مشورت گرفتند. گرچه احترام به حق انتخاب جوانان فی نفسه بد نیست، ولی زمانی آسیب‌زا است که جوانان احساس کنند به‌تنهایی و بدون نیاز به بزرگ تر‌ها برای تشخیص روابط و ضوابط تشکیل خانواده اطلاعات و توانایی کافی را دارند یا اینکه برای انتخابشان نیاز به مشورت نیست. بنابراین مشکلات خیلی جدی برای آنها ایجاد خواهد شد.

از طرفی چون بسیاری از ازدواج‌ها به‌لحاظ عاطفی و بر مبنای احساسات شکل می‌گیرد و برخی افراد پیش از نامزدی به‌صورت پنهانی با هم ارتباط دارند و دوران نامزدی و عقدشان طولانی است، وقتی ازدواج می‌کنند با چالش‌های واقعی زندگی روبه‌رو می‌شوند. در واقع قبل از ازدواج با شرایط هیجانی مواجه بودند و بعد از آن در مقابل مسائل حقیقی زندگی قرار می‌گیرند و اینجاست که در قبال همدیگر احساس ناامنی می‌کنند. به‌گونه‌ای که فضای عاطفی شکست خورده و منجر به طلاق عاطفی می‌شود.