خانه‌ای که به دنبال خورشید می‌چرخد!

1398-10-16

برترین‌ها: در تپه‌های شمال ایتالیا در نزدیکی ورونا، یک خانه «L» شکل به نام «ویلا جیراسول» وجود دارد که در زبان ایتالیایی به معنای «گل آفتابگردان» است؛ و درست مثل آفتابگردان روی یک صفحه گردون بزرگ به دنبال خورشید می‌چرخد. مالک و معمار آن، آنجلو اینورنیزی، آن را طراحی کرده تا خانه‌اش تا حد ممکن همیشه پر از نور باشد و از خواص خورشید حداکثر استفاده را ببرد.

این زمانی بود که اطلاعات جدیدی در مورد فواید نور خورشید و تاثیر مثبت آن بر سلامتی به دست آمده بود. در سال ۱۹۳۰ در فرانسه، دکتر ژان سیدمن یک سولاریوم گردان ساخت تا بیمارانی که از سرطان، سل و سایر بیماری‌ها رنج می‌بردند را با نور آفتاب درمان کند. این سولاریوم شامل یک بازوی افقی بود که بالای یک ستون مرکزی می‌چرخید تا مسیر خورشید را در طول روز دنبال کند.

ایده ویلا جیراسول در سال ۱۹۲۹ مطرح شد، همان سالی که دکتر سیدمن اختراع ساختمان سولاریوم خود را ثبت کرد. آنجلو اینورنیزی، مهندس راه آهن، دانش خود در سینی دَوّار راه آهن (Railway turntable) که برای تغییر سمت و سوی لوکوموتیو یا انتقال آن به خطوط گوناگون ریلی به کار می‌رود را در طراحی خانه‌اش به کار برد.

این خانه از دو بال دوطبقه تشکیل شده که از یک ستون فقرات مرکزی که یک راه پله و یک آسانسور دارد، بیرون آمده اند. بال‌ها اتاق‌های مختلفی دارند و روی یک پایه طبل مانند می‌نشینند. همه چیز با دو موتور دیزلی و با سرعت ۲۳ سانتیمتر در دقیقه حرکت می‌کند. چرخش خانه هم با سه کلید ساده توسط ساکنان خانه کنترل می‌شود: جلو، عقب و توقف.

طبقه اول بخش متحرک «منطقه روز» نام دارد که شامل یک اتاق غذاخوری در انتهای بال و یک اتاق موسیقی در انتهای بال دیگر است. در کنار آن‌ها اتاق مطالعه و سیگارکشیدن آقا و خانم اینورنیزی، آشپزخانه، شربت خانه و توالت در نزدیکی برج مرکزی قرار دارند. طبقه دوم شامل اتاق خواب‌ها و سرویس‌های بهداشتی است که به صورت متقارن در امتداد هر بال قرار گرفته اند.

اینورنیزی برای طراحی خانه گردان خود با چالش‌های متعددی روبرو بود. او مصالح جدیدی مثل بتن و سیمان فایبر را امتحان کرد. وقتی دیوار‌های بیرونی به دلیل لرزش هنگام چرخش شروع به ترک خوردن کردند، او از ورقه‌های آلومینیومی به جای سیمان استفاده کرد. ترک‌های کوچکی هم در دیوار‌های گچی داخلی قسمت متحرک به وجود آمدند که اینورنیزی این ترک‌ها را با پوشاندن دیوار‌ها با نوعی پارچه پنهان کرد.

این پروژه بعد از چهار سال در سال ۱۹۳۵ تکمیل شد و افراد زیادی برای دیدن آن آمدند. همچنین قسمت تابستانی این ویلا شام یک استخر شنا، زمین تنیس، باغ میوه و سبزیجات می‌شد.