یک راهنمای مختصر راجب کلیات دریافت ویزای یک کشور خارجی

چگونه ویزا بگیریم؟ و شرایط عمومی

بسیاری از شما عزیزان تمایل دارید که به خارج از کشور مسافرت یا مهاجرت داشته باشید و لازمه این سفر یا هجرت، اخذ ویزا یا روادید است، اما متاسفانه به دلیل اینکه از نحوه صدور ویزا و چگونگی اخذ آن اطلاعی ندارید، مجبورید که مبالغ هنگفتی را به این منظور بپردازید.  در واقع هدف این است که شما را به جایی برسانیم که بدون این که نیاز به شخص خاص یا شرکت مهاجرتی اخد ویزا شینگن خاصی داشته باشید، بتوانید به تنهایی ویزا بگیرید تا به عنوان مثال اروپا را بگردید یا به آمریکا مسافرت داشته باشید و به هر جایی که تمایل داشته باشید، بروید. پس با ما در این مقاله که ضمیمه آن یک ویدئوی بسیار ارزشمند است، همراه باشید تا اصول و قواعد اخذ ویزا را به صورت مجانی به شما عزیزان آموزش داده و حتی الامکان نکات مهم آن را شرح دهیم.

ما در این مقاله قصد نداریم که در مورد فلسفه ویزا و نکات جانبی و پیرامون آن به بحث بپردازیم و قصد داریم مستقیما به سراغ نحوه اخذ ویزا و اصول و قواعد اخذ ویزا برویم. در واقع شما با دانستن این اصول و قواعد، قطع به یقین می توانید پرونده سفارت خود را به درستی چیده و آن را به آفیسر به گونه ای ارائه دهید که منجر به اخذ ویزا شود. نکته جالب توجه این است که ما در این مقاله در مورد اخذ ویزای کشور خاصی اطلاعاتی ارائه نمی دهیم و این اصول و قواعد در واقع برای اخذ ویزای همه کشور ها به کار برده می شود، بنابر این اگر شما می خواهید که نحوه اخذ ویزای کشور خاصی،‌ مانند ویزای توریستی کانادا یا ویزای توریستی آمریکا از یک دفتر مسافرتی معتبر را یاد بگیرید، علاوه بر خواندن این مقاله پیشنهاد می کنیم که ویزای کشور مورد نظر خود را با کلید واژه ملک پور در گوگل سرچ کنید تا به کامل ترین اطلاعات در این باره دست یابید.

بر اساس قانون و مطابق کنوانسیون ۱۹۴۵ ژنو (‌ کنوانسیون پناهندگی ) وقتی فردی خارجی به یکی از کشور های عضو این کنوانسیون، نظیر سوئیس، هلند، دانمارک، آلمان، اتریش، فرانسه، کانادا، آمریکا و … سفر کرده باشد و درخواست پناهندگی دهد و ادعا کند که خوف شدید دارم که اگر به کشور خود برگردم، بخاطر عقیده ام، عضویتم در گروه اجتماعی یا سیاسی خاص ، تغییر دینم و … مورد آزار و اذیت یا شکنجه یا مرگ قرار می گیرم، کشوری که عضو کنوانسیون ژنو می باشد،‌ پناهجوی مورد نظر را به کشور خود باز نمی گرداند و موظف است که مطابق کنوانسیون برای آن پناهجو، هزینه های اولیه زندگی از جمله خوراک، پوشاک و مسکن را تهیه نماید. در واقع داشتن پناهجو برای دولت یک کشور هزینه ای است که هیچ سودی در پی ندارد و به همین دلیل است که بسیاری از کشور ها، سخت گیری خاصی در صدور ویزا برای ایرانیان دارند.

چگونه ویزا بگیریم؟ و اصول و قواعد اخذ ویزا

با توجه به آنچه که گفته شد، دلیل سخت گیری صدور ویزا برای ایرانیان مشخص است. لذا شما به عنوان یک توریست یا مهاجری که قصد ورود به یک کشور را دارید، اگر در حین مصاحبه به آفیسر صدور ویزای آن کشور، اثبات کنید که قصد ماندن دائمی و درخواست پناهندگی به آن کشور را ندارید و برنامه تان این است که پس از اتمام سفر به وطن خود باز خواهید گشت، به احتمال قوی درخواست ویزای شما پذیرفته خواهد شد و استیکر ویزا را بر روی پاسپورت خود خواهید داشت. حال سوال این است که چگونه به آفیسر صدور ویزا ثابت کنیم که قصد ما از سفر به آن کشور درخواست پناهندگی نیست و قرار است که به کشور خود باز گردیم و قرار نیست در آن کشور ثروتمند شویم.

اینجاست که مفهومی به نام علقه ( به انگلیسی tie ) به وجود می آید. در واقع شما باید به آفیسر صدور ویزا ثابت کنید که به کشور خود، علقه یا وابستگی دارید تا او را قانع و متقاعد نمایید که مهر یا استیکر پذیرفته شدن ویزای شما را بزند و آن را رد نکند. سوال اصلی که در این بخش از مقاله ممکن است به ذهن شما متبادر شود این است که چه چیزی را به عنوان علقه معرفی کنیم تا آفیسر متقاعد شود؟ جواب این است که علقه می تواند، میزان دارایی نقدی در حساب بانکی در ایران، ملک و املاک، سند شرکت، داشتن همسر و فرزند و … در ایران باشد.