چگونه محبوب باشیم ؟

شاید گاهی برایتان پیش آمده باشد که به این فکر کنید که چه می شد اگر شما هم با چشمانی آبی، مویی طلایی و قدی بلند آفریده می شدید یا اگر دماغتان کمی، فقط یک کمی کوچکتر، سربالاتر، باریکتر، گردتر یا به هر صورت، شکل دیگری بود.

مسلما همه ما دوست داریم جذاب باشیم و تاثیر خوبی بر دیگران بگذاریم اما عجیب است که بیشترمان در مورد مسائلی که باعث زیاد یا کم شدن جذابیتمان می شود، به شدت اشتباه می کنیم.

این جمله را در صورتی عمیقا درک می کنیدکه با فردی مو طلایی و زیبا اما غرغرو و پر حرف هم صحبت شده باشید! باید گفت محبوب و عزیز بودن در بین مردم نیاز طبیعی و فطری هر انسانی است هر کسی دوست دارد او را دوست بدارند و از منفور و مبغوض بودن گریزان است. انسان‌ها معمولاً دوست دارند محبوب دیگران باشند و این امری است طبیعی. مهم این است که برای محبوبیت, از راه‌های شرعی و موافق با اخلاق استفاده کنیم.

كارها و اخلاقى كه محبویت انسان را در جامعه افزایش دهد زیاد است از جمله:

1. مهم ترین كار این است كه انسان بكوشد تا خود را محبوب خداى تعالى قرار دهد در اثر این رشد و تعالى خداوند او را محبوب آفریدگانش مى كند. هم از این رو فرمود: «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا، به درستى كسانى كه ایمان آورده و كارهاى نیكو انجام دهند خداوند آنها را محبوب قرار مى دهد».(1)

2. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «سه چیز محبت را به دنبال مى آورد: دین دارى، فروتنى و دست و دل باز بودن».(2)

دین دارى همان مورد اول است كه با ایمان و عمل صالح تحقق مى یابد. اما فروتنى در معاشرت با مردم عامل دیگرى است كه موجب جلب محبت مى شود و در مقابل كبر سبب ایجاد نفرت و كینه در دل ها مى گردد. باید مراقب باشیم كه مبادا عبادت ها و ایمان و عمل صالح در ما كبر و عجب پدید آورد و دیگران را با دیده تحقیر نگاه كنیم، زیرا این كار هم اعمال را ضایع مى كند هم ایمان را مى زداید و به جاى جلب قلب ها به دفع دوستان نیز مى انجامد.
بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبت را مى‏توان از كلام رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) آموخت كه فرمود: هیچ یك از شما مومن نیست مگر اینكه براى دیگرى آن را بخواهد كه براى خود مى‏خواهد» و یا در جاى دیگر فرمود: «دست خود را بر سر هر كس كه مى‏خواهى بگذار و براى آن بخواه كه براى خود مى‏خواهى»

3. عامل سوم دست و دل باز بودن است. افراد بخیل مورد نفرت مردم هستند. البته دست دل بازى هم حد و حدودى دارد. قرآن كریم در وصف بندگان خدا مى فرماید: «كسانى هستند كه وقتى بذل و بخشش مى كنند زیاده روى و كوتاهى نمى ورزند و راه محكم و میانه روى را پیش مى گیرند».(3)

4. از امام على(علیه السلام) روایت شده است كه فرمودند: «سه چیز موجب محبت است: اخلاق خوب، همراهى و رفاقت نیكو و فروتنى».(4)

كسى كه در مواجه با مردم روى گشاده و لبخند را به آنها هدیه مى كند مستقیما به قلب آنها وارد مى شود. اخلاق نیكو بهترین و پرفایده ترین سرمایه در روابط اجتماعى است كه سود آن محبت و دوستى مردم است. خداوند، رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) را با ویژگى خلق عظیم مى ستاید و مى فرماید اگر تند خو بودى مردم را جلب نكرده بلكه آنها از تو مى گریختند.(5)

5. مورد پنجم همراهى نیكو با مردم است. در دوستى ها و رفاقت ها سزاوار است كه انسان در غم و شادى دوستش با او همراهى كند و در مشكلات پشتیبان و یاور او باشد و در برخوردها و ناسازگارى، گذشت و بخشش داشته باشد. اینها سبب مى شود كه پس از مدتى محبت شخص چنان در دل دوستانش بنشیند كه حاضر باشند همه چیز خود را براى چنین دوستى فدا كنند. هم از این رو امام على(علیه السلام) فرمودند: «در تنگناها و گرفتارى ها دوستى هاى خوب آشكار مى شود».(6)

6. شخصى از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پرسید: «چه چیز باعث محبوبیت بین مردم مى شود؟ فرمودند: ازهد فیما عند الناس یحبك الناس، هیچ چشم داشتى به آنچه مردم دارند نداشته باش تا محبوب مردم شوى».(7)
از امام على(علیه السلام) روایت شده است كه فرمودند: «سه چیز موجب محبت است: اخلاق خوب، همراهى و رفاقت نیكو و فروتنى»

مرم كسى را كه چشم داشتى به دارایى آنها ندارد و خالصانه و صمیمانه دوستى مى كند، دوست دارند.

7. یكى از تأثیرگذارترین عوامل محبت انگیزى در مردم ابراز محبت به آنهاست. در روایات آمده كه اگر كسى را دوست دارید به او بگویید و یا هدیه بدهید. بنابراین آشكار كردن محبت كه در زبان عربى «مودت» گفته مى شد، در جلب دل ها و مهر و محبت بسیار نافذ است.

امام على(علیه السلام) در این باره فرموده اند: «بالتودد تكون المحبه با آشكار كردن مهربانى، محبت شكل گرفته و پدید مى آید».(8)

بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبت را مى‏توان از كلام رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) آموخت كه فرمود: هیچ یك از شما مومن نیست مگر اینكه براى دیگرى آن را بخواهد كه براى خود مى‏خواهد» و یا در جاى دیگر فرمود: «دست خود را بر سر هر كس كه مى‏خواهى بگذار و براى آن بخواه كه براى خود مى‏خواهى».(9)

بنابراین اگر روشى را دوست دارید كه مردم آن گونه با شما رفتار كنند، به همان روش با دیگران برخورد كنید. هر چه را براى دیگران پیشنهاد مى‏كنید همان بهترین روش است و شما نیز بر اساس آن با آنان رفتار كنید. زیرا انسان جز انتظار خوش رفتارى از مردم ندارد، كمترین اهانتى را از سوى آنان نمى‏پذیرد راضى نیست كه كسى به او تهمت زند، و نمى‏پسندد كه كسى از معایب او پیش دیگران سخن بگوید هر چند آن عیوب را واقعا داشته باشد.

پی نوشت ها:

(1) (مریم، آیه 96).

(2) (میزان الحكمه، ح 3045).

(3) (فرقان، آیه 67).

(4) (میزان الحكمه، ح 3046).

(5) (آل عمران، آیه 159).

(6) (میزان الحكمه، ح 3080).

(7) (میزان الحكمه، ح 3047).

(8) (میزان الحكمه، ح 3051).

(9) (بحارالانوار، ج 71، ص 234)

منبع : tebyan.net