نحوه تشخیص و نگهداری زعفران اصل
مواظب باشید ! برخی متقلبان از جا زدن پودر آجر هم به جای زعفران ابا ندارند! برخی کاکل ذرت را رنگ می‌کنند و… شایع‌ترین شیوه تقلب، استفاده از گل گلرنگ است که رنگی بسیار شبیه به زعفران تولید می‌کند و ظاهری همانند آن دارد.
برای تشخیص، برخی یک رشته آن را بین کاغذ‌کاهی یا روزنامه فشار می‌دهند؛ آنها به جا نماندن اثر چربی بر کاغذ را نشانه مرغوبیت می‌دانند.
برخی تار و رشته‌ای از آن را در آب حل می‌کنند: اگر پس از رنگین شدن آب، الیافی نخ‌مانند از رشته باقی باشد آن را تقلبی می‌دانند.
زعفران اصل، رنگی زرد و مایل به نارنجی و قرمز دارد. مزه آن کمی تلخ اما مطبوع است. بویی تازه، تند و نافذ دارد و پودر آن در آب گرم کاملا حل می‌شود. بوی کم علامت کهنگی یا ناخالصی آن است.
از نظر ظاهری، سرشاخه‌هایی کلاله‌مانند و سه‌‌شاخه دارد که در قسمت بالا به شکل شیپور و در قسمت‌های پایین‌تر باریک‌تر است.
زعفران دسته‌ای، مرغوب‌تر است اما حمل و نقل نادرست باعث خرد شدن و در نتیجه کاهش مرغوبیت و ارزش اقتصادی آن می‌شود؛ در قیمت خرید این نوع سرتان کلاه نرود.
زعفران را پودر شده نخرید چون تشخیص آن مشکل است. در صورت مشاهده وزن کمتر، یا ذرات نمک، شکر، شن، حشرات، قارچ، کپک و رشته‌های نخ‌مانند از خرید آن اجتناب کنید.
از ذکر تمام اطلاعات پی آمده، در انواع بسته‌بندی‌شده مطمئن شوید: نشانی کامل کارخانه، شماره تلفن، شماره پروانه ساخت، نام و ثبت تجاری، سری ساخت یا تولید، تاریخ تولید و انقضا، وزن خالص، نوع و درجه‌بندی زعفران، علامت استاندارد، علامت تایید وزارت بهداشت.
در مصرف زعفران زیاده‌روی نکنید. در هر نوبت با فاصله زیاد مجازید تا 12 رشته یا نزدیک به یکدهم زعفران میل کنید.
خوردن یک گرم آن سبب تهوع و استفراغ، بیش از پنج گرم سبب خونریزی‌های داخلی یا حتی مرگ جنین و بیشتر از آن برای خودتان هم کشنده و مرگ‌آور است.
زعفران باید دور از نور و رطوبت، در ظروف فلزی یا شیشه‌های رنگی نگهداری شود. ظروف پلاستیکی اسانس آن را از بین برده، از مرغوبیتش می‌کاهند. عطر زعفران پودر شده زودتر تبخیر می‌شود؛ آن را زودتر مصرف کنید.
منبع : جام جم
