شعر نظام ملک یکتا – حسن مصطفایی دهنوی

« نظام ملك يكتا »
بيا جانا نظر بنما ، نظام مُلك يكتا را
كند مشغول اين دنيا ،به طرزي هر نفر ما را
خداوندي كه ناديدم ، زِ كار آن بفهميدم
كه دارد قدرتي از خود ، مقام فرد اعلا را
به دنيا آدمي آورد و بازم مي برد زين جا
ستايش كن خداوندت ،به باطن آن هويدا را
نمي شايد به چشم خود،خدا را ظاهراً ديدن
به باطن مي توان ديدن، فزونتر كن تولا را
به اوضاع زمان بنگر،زمان در گردشي باشد
كه نتواند بشرجويد همين گردشت اوضا را
بشر در ناتواني ها ، مگر حيران نمي ماني
تفكر كن در آن حيرت ، توانِ آن توانا را
رهي دور و درازست،ولي بسيار نزديكست
اگر دوري نكردي زآن وفهميدي تو معنا را
طراز قدرتش بنگر، مسلط بر تمامي شد
چه بر افراد فرعوني ،چه آن افراد موسا را