شعر دیده به دل دوخته ام تا بیایی به میهمانی – ژیلا شجاعی (یلدا)

دیده به دل دوخته ام تا بیایی به میهمانی
بر درخت سبز نگاهت شاخه هاي مهرباني
در عمق لبانت آواي مهر انگيز همزباني
تك درخت تنومند شانه هايت تكيه گاه بي پناهي
در ميان برق ديدگانت عاطفه مي باري
قلب رئوف بيكرانت گشته چشمه ساري
سرزمين خشك تنم را نجات داده از خشكسالي
در يادم هست خاطرات پنهاني
قامت چون سرو خراماني
در عمق ذهنم باغي سرسبز و خيالي
به وسعت ياد تو مي كارم گلهاي ارغواني
به تير غمزه تو گشته ام زنداني
به زلف تو مست گشته ام و آورده بر من پريشاني
نواي چنگي غمگين است بي تو زندگاني
ديده به در دوخته ام تا بيايي به ميهماني