شعر قانون – حسن مصطفایی دهنوی

« قانون »
اي رهبران دور جهان،اين جهان كه آباد است
نقصش كجاست،اين همه فرياد وظلم و بيداد است
قانون دولتي ، كه به ظاهر درست و آبادس
در باطنش تقلّب و نيرنگ ، از چه آزاد است
مردان پاك دل همه هستنـد در قفـس
اشخاص رشوه خور،زِ تقلب خوشند وآزاد است
قانون گذار مُلك ، بُوَد سـدِ هـر فساد
قانون شكن چو موش مُزور،به فكر بيداد است
ملت كه خود رعايت قانون نـمي كنند
قانون گذار هر چه بگويد به گوششان باد است
شاهان سابق كه شنيدنـد و حكم راندنـد
حكم عدالتي كه زِ آنها هنوز بر باد است
از جان و دل بُـد ، نه نفرتـش به حكم آن
آن كار نيك ارتشيان ، درست بنياد است
اين شوق و ذوق حسن،به رفاه و نظام خلق
چون حسرتي است كز لبِ شيرين بجان فرهاد است
٭٭٭
حسن مصطفایی دهنوی