صعود هیجان انگیز به قله کلیمانجارو

برترین ها: همه داستان هایی که شنیده اید درست هستند. بالارفتن از کلیمانجارو فنی و تکنیکی نیست، اما برای بیماران قلبی هم مناسب نیست. کلیمانجارو کوهیست که هرکسی می تواند از آن بالا رود و همینطور کوهیست که هرکسی می تواند از قله آن باز بماند. درواقع هیچ روش واقعی برای آموزش بالا رفتن از کلیمانجارو وجود ندارد جز اینکه باید در شرایط خوبی باشید. سپس شانس شما برای یک صعود خوب 50-50 خواهد بود. کلیمانجارو خیلی خیلی بالا می رود بنابراین ممکن است ارتفاع زده شوید. راهنمایی هایی برای یک صعود خوب برایتان داریم: 

1- با یک راهنمای باتجربه بالا بروید. بیش از 300 شرکت وجود دارند که راهنمای صعود به کلیمانجارو را ارائه می دهند. قبل از انتخاب حتما تحقیق کنید و تا جایی که می توانید براساس قیمت تصمیم نگیرید. سعی کنید شرکت هایی را انتخاب کنید که راهنمایان خوش اخلاقی دارند که در مسیر صعود به شما احترام می گذارند.

2- بیماری ارتفاع یا ارتفاع زدگی واقعا چیز عجیبی است. تنها راه واقعی برای شکست دادن آن آهسته رفتن است. بگویید «آرام، آرام» و این را در کوه بارها خواهید شنید. و همینطور که بالا می روید در سرتان با آن یک آهنگ بسازید. یادتان باشد که این یک مسابقه برای بالا رفتن نیست. فکر نکنید که حتما باید با دیگران همگام شوید. اگر نیاز دارید سرعتتان را کم کنید این را به راهنما بگویید و آنها به شما کمک خواهند کرد به سرعت مناسب دست یابید.

3- تا جایی که می توانید بخوابید. درمسیر بالا رفتن کلبه هایی برای استراحت قرار دارند. آنها روستایی و ستودنی، اما خیلی هم سرد هستند. از راهنما بخواهید که اگر می تواند بطری های آب گرم را به شما بدهد که به کیسه خوابتان در شب اضافه کنید. تا جایی که ممکن است بخوابید که انرژی لازم برای صعود در روز را کسب کنید.

4- بیشتر شرکت ها به شما باربرانی ارائه می دهند که بیشتر وسایلتان را تا بالای کوه حمل کند، اما حمل تجهیزات و آبی که در طول روز نیاز دارید به عهده خودتان است. عاقل باشید و در انتخاب وزنی که می توانید در این صعود با خود حمل کنید دقیق باشید. شما ممکن است فکر کنید به یک چوب سلفی، باتری اضافه دوربین، کتاب، یک دسته کارت و چیزهای دیگر در کوله پشتی خود نیاز دارید. اما بعد از یک روز کوهنوردی ثابت نظرتان عوض خواهد شد. 

5- ممکن است در بعضی نقاط اشتهایتان را از دست بدهید. این تاثیر طبیعی تقلا و ارتفاع است. اما در هرحال شما بخورید. بدن شما به سوخت کافی برای رسیدن به قله نیاز دارد. مطمئن شوید که هرروز هر سه وعده را به صورت کامل میل می کنید.

6- مهم نیست تشنه باشید یا نه، حداقل سه یا چهار لیتر آب در روزهایی که کوهنوردی می کنید بنوشید.

7- غرولند کردن مسری است، مخصوصا تحت شرایط استرس زا. مثلا ممکن است علائم ارتفاع زدگی به سرعت در میان گروه منتشر شود، درحالیکه ارتفاع زدگی یک بیماری کاملا واقعی است، اما این ها اثرات روانی هستند. گاهی می بینید یک نفر در گروه می گوید سردرد دارد و سپس همه گروه این را در خود حس می کنند. پس غرغر نکنید.

8- با راهنمایان خود صادق باشید. آنها آنجا هستند تا به شما در رسیدن به قله کمک کنند. راهنمایان باتجربه کلیمانجارو بیشتر از آنکه همراه مسیر باشند درمانگر هستند. اما اگر با آنها در مورد احساسی که دقیقا دارید صادق نباشید نمی توانند به شما راهنمایی درستی دهند. پس اگر احساس ضعف، خستگی و تهوع کردید حتما با آنها در میان بگذارید.

9- قبل از حرکت همه چیز را تست کنید. از کفش ها و کوله پشتی گرفته تا سلامتی و داروهای مورد نیاز، به طوری که هیچ کاری را در صعود انجام دهید مگر اینکه قبلا آن را تست کرده باشید. کفش های تنگ، کوله پشتی ناراحت، واکنش بد به داروها و… چیزهایی هستند که می توانند شما را از صعود باز دارند. 

10- رسیدن به قله کیلی بیش از هر چیز در سر شماست. همین طور که از کوه بالا می روید نگرش مثبت و انگیزه خود را حفظ کنید. با اعضای گروه ارتباط خوب، خنده، شوخی و شادی را برقرار کنید، از مناظر و طلوع و غروب خورشید لذت ببرید تا بتوانید صعود موفقیت آمیزی داشته باشید. 

11- چیزهای کوچک را جشن بگیرید. هربار که به یک کمپ می رسید، یا منظره ای از قله از پشت ابرها پدیدار می شود را قدر بدانید و آن را درک کنید. در رسیدن به قله کلیمانجارو مسیر به اندازه مقصد اهمیت دارد.