نقد و بررسی فیلم روز استقلال : بازخیز ( Independence Day: Resurgence )

« روز استقلال » در سال 1996 اثری پرجنب و جوش و جذاب در بخش جلوه های ویژه بود که نقش بسزایی در معرفی ویل اسمیت به عنوان ستاره به سینما داشت. فیلم مذکور که توسط رولند امریش ساخته شده بود، از داستانی پر ایراد برخوردار بود که با اتکا به جلوه های ویژه چشم نوازش که منجر به دریافت اسکار نیز گردید، توانست دل هواداران سینما را بدست آورد و الهام بخش ساخت آثار متعدد ژانر « مصیبت » در سینما گردد. با اینحال امریش در سالهای اخیر بارها اعلام کرده بود که علاقه ای به ساخت دنباله برای این فیلم ندارد اما در نهایت تهیه کنندگان او را مجاب کردند که در سیل دنباله سازی اخیر در سینما، این اثر را هم دخیل نماید و او هم در نهایت راضی شد؛ رضایتی که البته به هیچ عنوان متوجه ستاره اصلی فیلم قبلی یعنی ویل اسمیت نگردید و وی به هیچ عنوان حاضر به ایفای نقش در قسمت دوم « روز استقلال » نشد.

داستان فیلم 20 سال پس از اینکه فضایی ها به زمین حمله کردند اما با شکست مواجه شدند رخ می دهد. اینبار آنها سرسخت تر از همیشه بار دیگر هوس حمله به سیاره زمین کرده اند و با قوایی به مراتب بزرگتر و مجهزتر خط و نشانی سخت برای این کره خاکی ترسیم کرده اند. بر روی زمین، دولت ایالات متحده که اینبار رئیس جمهور آن یک زن به نام لنفورد ( سلا وارد ) می باشد، دستور مقابله با این تهدید را صادر می کند اما بزودی مشخص می شود که اینبار ظاهرا قرار نیست زور زمینی ها به این موجودات بی اعصاب برسد و…

قسمت نخست « روز استقلال » علی رغم جلوه های ویژه هیجان انگیزی که داشت و ترسیم آن سفینه بزرگ بر فراز آسمان توانسته بود هر مخاطبی را به وحشت بیندازد، اما در بخش فیلمنامه و داستان دارای ایرادات عمده ای بود که رگه های ناسیونالیستی افراطی نیز در آن مشهود بود که به کیفیت نهایی اثر نیز ضربه وارد کرده بود. متاسفانه این مشکل بزرگ در « روز استقلال : بازخیز » نیز بار دیگر خودنمایی می کند و اینبار نیز فیلمنامه اثر حتی در مقایسه با قسمت اول به شدت از ضعف های ساختاری برخوردار است که توجه بیننده را به سوی آثار ویدئویی دهه ی 90 سوق می دهد. سخنرانی های حکومتی اینبار نیز در دل داستان با افراط کامل گنجانده شده که محتوای آن نیز شعارگونه و غیرواقعی می باشد و کارکردی هم در داستان ندارند و بیشتر به جهت جلب توجه افکار عمومی در دل فیلم گنجانده شده است. پرداخت شخصیت های داستان نیز علی رغم گذشت 20 سال، هنوز هم گنگ و مبهم است و اتفاقاتی که در جریان داستان رخ می دهد از کمترین منطق روایی برخوردار هستند.

به نظر می رسید که با توجه به عدم حضور ویل اسمیت در قسمت جدید، اینبار شخصیت جدیدی به نجات کره زمین اقدام نماید اما سازندگان در یک اقدام عجیب و غریب و قابل تامل، از شخصیتی رونمایی کرده اند که پسرِ اوست و اینبار نیز وی قرار است ناجی سیاره زمین گردد! این تصمیم البته در موازات با پرداخت داستان است و تصمیمات رئیس جمهور آمریکا در مواجه با بحران نیز به حدی ساده و پیش پاافتاده است که مخاطب جدی سینما را از خود طرد می نماید.

در سال 1996 جلوه های ویژه « روز استقلال » جذابیت فراوانی داشت و نوآوری در خلق آن سفینه غول آسا به حدی جذاب بود که در ذهن هر تماشاگری باقی بماند. اما مشکل فیلم « بازخیز » اینجاست که در سالهای اخیر تعدد فیلمهای ژانر « مصیب » که سازنده مهمترین آنها همین رولند امریش بوده، سبب شده تا جلوه های ویژه بکار رفته در « روز استقلال : بازخیز » نوآورانه و جذاب نباشد و حتی در مقایسه با فیلم های قبلی امریش مانند « 2012 » نیز در سطح پائین تری قرار بگیرد. در « بازخیز » خبری از صبر و تعلیق نیست و خیلی زود همه مسلح شده تا یک جنگ بی سر و ته حسابی راه بیندازند که پایانش از شلیک اولین گلوله مشخص می گردد.

« روز استقلال : بازخیز » حتی در بخش بکارگیری اکشن نیز در قیاس با قسمت قبل یک عقب گرد محسوب می شود. در این قسمت میزان سطحی نگری سازندگان از قسمت قبل نیز پیشی گرفته و شخصیت های داستان در دنیای پر تلاطم فیلم که در هر لحظه آن یگ گلوله از بالای سر افراد عبور می کند و ساختمان ها نیز ویران می گردند، هیچ تهدیدی متوجه آنان نمی گردد و با سلامت کامل داستان را به جلو هدایت می کنند تا سهم آنان از مصیبت گرفتار شده سیاره زمین صفر مطلق باشد! سازندگان به این ترتیب به مخاطبان اعلام کرده اند که نیازی نیست نگران هیچکدام از قهرمانان داستان باشید برای آنکه قرار نیست کوچکترین خراشی به آنان در این وضعیت اسفناک وارد شود!

« روز استقلال : بازخیز » در مقایسه با قسمت قبل یک عقب گرد مشخص محسوب می گردد. اثری که نه در بخش منطق روایی به بلوغ رسیده و نه حتی در پرداخت اکشن و ایجاد تعلیق به حد و اندازه های قسمت نخست می رسد. شاید نیاز بود سازندگان این موضوع را درک کنند که نه دنیا و نه تماشاگران سینما همانند بیست سال پیش فکر نمی کنند و نجات دنیا توسط ارتش امریکا آن هم به بدترین شکل ممکن که منطق روایی اش متاثر از آثار دهه ی 90 می باشد، نمی تواند به عاملی برای موفقیت مجدد فیلم منجر شود.

منتقد : میثم کریمی

سایت ” مووی مگ “

روز استقلال : بازخیز :

Independence Day: Resurgence

کارگردان : Roland Emmerich

نویسنده : Nicolas Wright ، James A. Woods

بازیگران :

Liam Hemsworth…Jake Morrison

Jeff Goldblum … David Levinson

Jessie T. Usher … Dylan Hiller

Bill Pullman … President Whitmore

رده سنی : PG-13 ( مناسب برای افراد بالای 13 سال)

ژانر : اکشن      

زمان : 120 دقیقه