تعقیب نماز مغرب

تعقیب نماز مغرب با معنی

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ عَلَى ذُرِّیَّتِهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ

همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر (ص) درود میفرستند، اى کسانیکه ایمان آورده اید بر او درود فرستید و سلام خاص خویش را نثار وى کنید.

خدایا بر محمّد پیامبر و فرزندان او و خاندانش درود فرست.

پس هفت مرتبه میگویى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است و هیچ نیرو و توان نیست جز آنکه به خداى بلندمرتبه بزرگ وابسته است.

و سه مرتبه بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ وَ لا یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ غَیْرُهُ پس میگویى سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا جَمِیعا فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا جَمِیعاً إِلّا أَنْتَ:

سپاس خداى را که هرچه بخواهد میکند و جز او نتواند هرچه بخواهد انجام دهد.

پاک و منزهى تو، معبودى جز تو نیست، همه و همه گناهانم را بیامرز زیرا به راستى همه و همه گناهانم را جز تو کسى نمی آمرزد.

سپس نافله مغرب را به جا میآورى که دو نماز دو رکعتى است و بین آن دو نماز سخن مگو.

شیخ فرموده: روایت شده: که در رکعت اول سوره
«قل یا ایها الکافرون»
و در رکعت دوم سوره
«قل هو اللّه احد»

خوانده شود و در دو رکعت دیگر هر سوره ای را که بخواهد.

و روایت شده که حضرت امام هادى علیه السّلام در رکعت سوم (از آن چهار رکعت نماز نافله) سوره «حمد» و آیات اول سوره «حدید» تا «و هو علیم بذات الصّدور»

و در رکعت چهارم «حمد» و آیات آخر سوره «حشر»
«لو انزلنا هذ القران»
تا پایان سوره را قرائت میکردند.

و مستحب است در سجده آخر نافله ها در هر شب و به ویژه در شب جمعه، هفت مرتبه خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ اسْمِکَ الْعَظِیمِ وَ مُلْکِکَ الْقَدِیمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذَنْبِیَ الْعَظِیمَ إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلا الْعَظِیمُ ،

خدایا از تو می خواهم به نگاه بزرگوارانه ات و نام بزرگ و فرمانروایى دیرینه ات که بر محمد و خاندان او درود فرستى و بیامرزى گناه بزرگ مرا، چه گناه بزرگ را جز آمرزگارى بزرگ نمی آمرزد
و چون از نافله فارغ شدى هرچه میخواهى تعقیب بخوان، سپس ده مرتبه بگو:

مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ
آنچه خدا بخواهد خواهد شد.

هیچ نیرویى نیست مگ سرچشمه یافته از خدا، از خدا آمرزش می طلبم

آنگاه بگو
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ النَّجَاهَ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ کُلِّ بَلِیَّهٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّهِ وَ الرِّضْوَانَ [الرِّضْوَانِ ] فِی دَارِ السَّلامِ وَ جِوَارَ [جِوَارِ] نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَهٍ فَمِنْکَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ:

خدایا! از تو موجبات رحمتت و اسباب آمرزش حتمی ات، و رهایى از آتش دوزخ و از هر بلا و کامیابى به بهشت و خشنودى تو در خانه امن آن جهان و همسایگى پیامبرت محمد (درود بر او و خاندانش) را خواستارم.

خدایا هر نعمتى که بدست ماست از جانب توست، جز تو شایسته پرستش نیست، از تو آمرزش می جویم و به سوی تو می پویم و بین نماز مغرب و عشاء نماز «غفیله» را میخوانى که دو رکعت است.

در رکعت اول بعد از «حمد» میخوانى:
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ .

و همراه ماهى (یونس) را یاد کن آن گاه که خشمناک [از میان قوم خود بیرون] رفت، سپس گمان کرد که بر او تنگ نگیریم، پس در میان تاریکیها ندا داد که شایسته پرستشى جز تو نیست، پاک و منزهى به راستى من از ستمکاران بودم، پس دعایش را مستجاب نمودیم و او را از غم رهانیدیم، و این چنین اهل ایمان را رهایى بخشیم.

و در رکعت دوم پس از حمد میخوانى
وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُهَا إِلّا هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلّا یَعْلَمُهَا وَ لا حَبَّهٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یَابِسٍ إِلا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ

و کلیدهاى غیب نزد اوست آنها را کسى جز او نمیداند، و بر آنچه در خشکى و دریاست آگاه است، و هیچ برگى فرو نمی افتد جز آنکه به آن آگاهى دارد و هیچ دانه اى در دل تاریکی های زمین و هیچ تر و خشکى [در هر کجاى عالم] فرو نیفتد جز آنکه در لوح محفوظ ثبت است

پس دستها را به حالت قنوت بلند میکنى و میگویى:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لا یَعْلَمُهَا إِلا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا.

خدایا به حق کلیدهاى غیب که کسى جز تو از آنها آگاه نیست از تو میخواهم بر محمد و خاندان او درود فرستى و با من چنین و چنان کنى.

و به جاى «ان تفعل بى کذا و کذا» حاجت خویش را بیان میکنی و سپس میگویى:
اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی.

خدایا! تو ولی نعمت من هستى و بر انجام خواسته من توانایى، حاجتم را میدانى، پس به حق محمد و خاندان او (درود بر او و ایشان) از تو میخواهم که حاجتم را روا سازی،

و حاجت خود را میطلبى، زیرا روایت شده: هرکه این نماز را بخواند و حاجت خود را بخواهد، آنچه را طلب نماید حق تعالى به او عطا فرماید.

منبع: erfan.ir