چگونه محبوب باشیم ؟

شاید گاهی برایتان پیش آمده باشد که به این فکر کنید که چه می شد اگر شما هم با چشمانی آبی، مویی طلایی و قدی بلند آفریده می شدید یا اگر دماغتان کمی، فقط یک کمی کوچکتر، سربالاتر، باریکتر، گردتر یا به هر صورت، شکل دیگری بود.

مسلما همه ما دوست داریم جذاب باشیم و تاثیر خوبی بر دیگران بگذاریم اما عجیب است که بیشترمان در مورد مسائلی که باعث زیاد یا کم شدن جذابیتمان می شود، به شدت اشتباه می کنیم.

این جمله را در صورتی عمیقا درک می کنیدکه با فردی مو طلایی و زیبا اما غرغرو و پر حرف هم صحبت شده باشید! باید گفت محبوب و عزیز بودن در بین مردم نیاز طبیعی و فطری هر انسانی است هر کسی دوست دارد او را دوست بدارند و از منفور و مبغوض بودن گریزان است. انسان‌ها معمولاً دوست دارند محبوب دیگران باشند و این امری است طبیعی. مهم این است که برای محبوبیت, از راه‌های شرعی و موافق با اخلاق استفاده کنیم.

کارها و اخلاقى که محبویت انسان را در جامعه افزایش دهد زیاد است از جمله:

1. مهم ترین کار این است که انسان بکوشد تا خود را محبوب خداى تعالى قرار دهد در اثر این رشد و تعالى خداوند او را محبوب آفریدگانش مى کند. هم از این رو فرمود: «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا، به درستى کسانى که ایمان آورده و کارهاى نیکو انجام دهند خداوند آنها را محبوب قرار مى دهد».(1)

2. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «سه چیز محبت را به دنبال مى آورد: دین دارى، فروتنى و دست و دل باز بودن».(2)

دین دارى همان مورد اول است که با ایمان و عمل صالح تحقق مى یابد. اما فروتنى در معاشرت با مردم عامل دیگرى است که موجب جلب محبت مى شود و در مقابل کبر سبب ایجاد نفرت و کینه در دل ها مى گردد. باید مراقب باشیم که مبادا عبادت ها و ایمان و عمل صالح در ما کبر و عجب پدید آورد و دیگران را با دیده تحقیر نگاه کنیم، زیرا این کار هم اعمال را ضایع مى کند هم ایمان را مى زداید و به جاى جلب قلب ها به دفع دوستان نیز مى انجامد.
بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبت را مى‏توان از کلام رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) آموخت که فرمود: هیچ یک از شما مومن نیست مگر اینکه براى دیگرى آن را بخواهد که براى خود مى‏خواهد» و یا در جاى دیگر فرمود: «دست خود را بر سر هر کس که مى‏خواهى بگذار و براى آن بخواه که براى خود مى‏خواهى»

3. عامل سوم دست و دل باز بودن است. افراد بخیل مورد نفرت مردم هستند. البته دست دل بازى هم حد و حدودى دارد. قرآن کریم در وصف بندگان خدا مى فرماید: «کسانى هستند که وقتى بذل و بخشش مى کنند زیاده روى و کوتاهى نمى ورزند و راه محکم و میانه روى را پیش مى گیرند».(3)

4. از امام على(علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: «سه چیز موجب محبت است: اخلاق خوب، همراهى و رفاقت نیکو و فروتنى».(4)

کسى که در مواجه با مردم روى گشاده و لبخند را به آنها هدیه مى کند مستقیما به قلب آنها وارد مى شود. اخلاق نیکو بهترین و پرفایده ترین سرمایه در روابط اجتماعى است که سود آن محبت و دوستى مردم است. خداوند، رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) را با ویژگى خلق عظیم مى ستاید و مى فرماید اگر تند خو بودى مردم را جلب نکرده بلکه آنها از تو مى گریختند.(5)

5. مورد پنجم همراهى نیکو با مردم است. در دوستى ها و رفاقت ها سزاوار است که انسان در غم و شادى دوستش با او همراهى کند و در مشکلات پشتیبان و یاور او باشد و در برخوردها و ناسازگارى، گذشت و بخشش داشته باشد. اینها سبب مى شود که پس از مدتى محبت شخص چنان در دل دوستانش بنشیند که حاضر باشند همه چیز خود را براى چنین دوستى فدا کنند. هم از این رو امام على(علیه السلام) فرمودند: «در تنگناها و گرفتارى ها دوستى هاى خوب آشکار مى شود».(6)

6. شخصى از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پرسید: «چه چیز باعث محبوبیت بین مردم مى شود؟ فرمودند: ازهد فیما عند الناس یحبک الناس، هیچ چشم داشتى به آنچه مردم دارند نداشته باش تا محبوب مردم شوى».(7)
از امام على(علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: «سه چیز موجب محبت است: اخلاق خوب، همراهى و رفاقت نیکو و فروتنى»

مرم کسى را که چشم داشتى به دارایى آنها ندارد و خالصانه و صمیمانه دوستى مى کند، دوست دارند.

7. یکى از تأثیرگذارترین عوامل محبت انگیزى در مردم ابراز محبت به آنهاست. در روایات آمده که اگر کسى را دوست دارید به او بگویید و یا هدیه بدهید. بنابراین آشکار کردن محبت که در زبان عربى «مودت» گفته مى شد، در جلب دل ها و مهر و محبت بسیار نافذ است.

امام على(علیه السلام) در این باره فرموده اند: «بالتودد تکون المحبه با آشکار کردن مهربانى، محبت شکل گرفته و پدید مى آید».(8)

بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبت را مى‏توان از کلام رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) آموخت که فرمود: هیچ یک از شما مومن نیست مگر اینکه براى دیگرى آن را بخواهد که براى خود مى‏خواهد» و یا در جاى دیگر فرمود: «دست خود را بر سر هر کس که مى‏خواهى بگذار و براى آن بخواه که براى خود مى‏خواهى».(9)

بنابراین اگر روشى را دوست دارید که مردم آن گونه با شما رفتار کنند، به همان روش با دیگران برخورد کنید. هر چه را براى دیگران پیشنهاد مى‏کنید همان بهترین روش است و شما نیز بر اساس آن با آنان رفتار کنید. زیرا انسان جز انتظار خوش رفتارى از مردم ندارد، کمترین اهانتى را از سوى آنان نمى‏پذیرد راضى نیست که کسى به او تهمت زند، و نمى‏پسندد که کسى از معایب او پیش دیگران سخن بگوید هر چند آن عیوب را واقعا داشته باشد.

پی نوشت ها:

(1) (مریم، آیه 96).

(2) (میزان الحکمه، ح 3045).

(3) (فرقان، آیه 67).

(4) (میزان الحکمه، ح 3046).

(5) (آل عمران، آیه 159).

(6) (میزان الحکمه، ح 3080).

(7) (میزان الحکمه، ح 3047).

(8) (میزان الحکمه، ح 3051).

(9) (بحارالانوار، ج 71، ص 234)

منبع : tebyan.net

خیریه سلام | موسسه حامیان سلامت کودکان