زنان باردار از استرس دوری کنند

استرس های طولانی مدت می توانند موجب سقط زود هنگام و زایمان های زودرس شوند

خانم های باردار باید از استرس های مکرر بپرهیزند. همه استرس ها برای زنان باردار خطرناک است.استرس بر رشد نوزاد بعد از زایمان هم اثر می‌گذارد. وارد شدن استرس به دفعات، احتمال مشکل رفتاری یا سلامت ذهنی را در کودک افزایش می‌دهد.

از آنجا که سه ماهه اول بارداری سن پایه ای و حساس برای شکل گیری ارگان های حیاتی جنین است (از مغز تا کلیه، قلب و …) بنابراین استرس مادر در این ماه ها می تواند جنین را در معرض مشکلات زیادی قرار بدهد. استرس ها به طور معمول به دو صورت مزمن و حاد اعمال می شوند. استرس های مزمن و مداوم با رشد جنین تداخل دارند.
 
به نظر می رسد استرس های کوتاه مدت و گذرا تاثیر پایداری بر جنین ندارند. تاثیرات استرس های کوتاه مدت بارداری پس از تولد و قطع ارتباط خونی جنین و مادر به تدریج از بین می رود، یعنی تابع ژنتیک و سازمان روانی –ادراکی خود نوزاد وکودک قرارمی گیرد. ولی استرسهای طولانی مدت موجب تخریب و نارسایی های اساسی در رشد جنین می شوند.
 
تحقیقات نشان داده است که استرس های طولانی مدت می توانند موجب سقط زودهنگام، مرده زایی، وزن بسیار پایین هنگام تولد و زایمان های زودرس شوند. ضمن اینکه در کودک زمینه ابتلا به بیماری های روانی چون افسردگی، ناآرامی و بیش فعالی را فراهم می کند. برخی تحقیقات از افزایش جنب و جوش جنین در شکم مادر خبر داده اند. این مساله شاخص مهمی است که نشان می دهد استرس مادر موجب درک تجربه ناخوشایند در جنین می شود و از نظر فیزیولوژیک وی را ناآرام می کند.

استرس و شیزوفرنی
محققان به تازگی دریافته‌اند استرس شدید مادر در دوران بارداری، ممکن است موجب ابتلای کودک او به شیزوفرنی در آینده شود.

شیزوفرنی (schizophrenia) یک نوع بیماری روحی است که در آن فکر تخریب می شود و برداشت انسان از واقعیت غیرعادی می گردد.

احتمال ابتلا به شیزوفرنی و اختلالات مشابه در فرزند زنانی که یکی از عزیزان خود را در سه ماهه اول بارداری از دست داده‌اند، حدود 67 درصد بیشتر است. لازم است بدانید این ارتباط (یعنی ارتباط بین از دست دادن عزیزان و احتمال شیزوفرنی) در کسانی که سابقه بیماری روانی نداشتند، مشاهده شد.

محققان فکر می‌کنند مواد شیمیایی که در پاسخ به استرس از مغز مادر آزاد می‌شود، اثر مستقیم بر مغز جنین (که در حال تکامل است) دارد. این اثر ممکن است در اوایل بارداری که سد محافظ بین مادر و جنین هنوز کامل نشده، بیشتر باشد.

علاوه بر این احتمال شیزوفرنی به عوامل دیگری از جمله ژن‌ها هم ربط دارد.

آخرین تحقیقات پروفسور ویوت گلوور از کالج سلطنتی لندن نیز نشان می‌دهد فرزندان زنانی که در دوران بارداری استرس داشته‌اند، مستعد مشکلات رفتاری و روانی مانند بیش‌فعالی و کم توجهی (ADHD) هستند. علاوه بر این کودکانی که دردوران تکامل در معرض کورتیزول فراوان قرار بگیرند، در ۱۸‌ماهگی IQ وهوش کمتری خواهند داشت. این کودکان بچه‌هایی بسیار ترسو و مضطرب هستند. بد نیست بدانید حدود یک میلیون کودک در انگلیس از مشکلات ناشی از عدم تکامل عصبی مانند تاخیر شناختی، ADHD و اضطراب رنج می‌برند که محققان معتقدند ۱۵ درصدشان ممکن است در اثر استرس قبل از تولد باشد.

در این بررسی محققان عوامل استرس مادر در بارداری را بررسی کرده و متوجه شدند اثر این استرس در تکامل آینده کودک در زنانی که همسرشان در بارداری نسبت به آنها بی‌رحم بوده و خشونت کرده‌اند، بسیار واضح است. بنابر این شوهران نقش مهمی در کاهش استرس زن باردار دارند. عوامل ژنتیکی و محیط زندگی کودک بعد از تولد هم عوامل دیگری هستند که در تکامل کودک نقش دارند.

استرس و سوء تغذیه در بارداری
متأسفانه از هر 50 زن باردار یک نفر به علت استرس بارداری مبتلا به اختلال در خوردن غذا می‌شود و نوزادی کم وزن و نارس به دنیا می آورد.

منظور از اختلال خوردن، بی‌اشتهایی عصبی(آنورکسیا) است که در آن فرد از ترس چاق شدن، غذا نمی‌خورد و همچنین بولیمیا (پرخوری عصبی) که پس از خوردن غذا برای اینکه چاق نشود، خود را وادار به استفراغ می‌کند.

فرزندان زنانی که در دوران بارداری استرس داشته‌اند، دارای مشکلاتی مثل  بیش‌فعالی میشوند

 
استرس و مشکل رفتاری کودک
کودکی که مشکل رفتاری دارد و مضطرب و ترسو است، ممکن است در دوران جنینی در معرض استرس مادر قرار گرفته ‌باشد.

اضطراب در اواخر حاملگی با افزایش مقدار کورتیزول (هورمون استرس) در 10 سالگی کودک ارتباط دارد. جالب است بدانید کورتیزول خون جنین را می‌توان از هفته 17 جنینی اندازه گرفت.

متخصصان معتقدند مقادیر بالای کورتیزول از جفت رد می‌شود. این هورمون در حالت طبیعی، به بدن کمک می‌کند که با شرایط پر استرس به خوبی کنار بیاید. اما مواجهه طولانی‌ مدت با آن می‌تواند افراد را دچار افسردگی، اضطراب و خستگی شدید کند.

فرزندان زنانی که در دوران بارداری استرس داشته‌اند، مستعد مشکلات رفتاری و روانی مانند مشکل بیش‌فعالی و کم توجهی (ADHD) هستند. علاوه بر این کودکانی که در دوران تکامل در معرض کورتیزول فراوان قرار بگیرند، در 18 ‌ماهگی هوش کمتری خواهند داشت.

روش هایی برای کاهش استرس دوران بارداری
•  شرکت در کلاس های پیش از زایمان، یکی از این روش ها است. در این کلاس ها آنچه زنان لازم است درباره بارداری، زایمان و سلامت کودک بدانند و روش‌های آرامش یافتن به آنها آموزش داده می‌شود.

• ورزش، تمرکز و تمرین آرامش و تمرین تنفس عمیق نه تنها در کاهش استرس بارداری مؤثرند، بلکه به راحتی زایمان هم کمک می‌کنند.

• نداشتن خواب کافی، نداشتن تغذیه مناسب و اندوهگین بودن خودشان عوامل استرس زا به حساب می‌آیند. بنابراین مراقب خواب و تغذیه خود باشید و زیاد مواد کافئین‌دار نخورید.

• کارهای تکراری روزمره را کمتر انجام دهید و به جای آن با خیالی راحت استراحت کنید یا کتاب بخوانید.

• از مرخصی استعلاجی یا تعطیلات هر وقت که امکان داشت، استفاده کنید. یک روز یا حتی یک بعد از ظهر استراحت در منزل به شما کمک خواهد کرد تا خستگی یک هفته سخت و دشوار از تن تان بیرون رود.

• تمرین های مربوط به نتفس عمیق، یوگا یا حرکات کششی را انجام دهید.

• امیدوار باشید و نگرش مثبت به وقایع داشته باشید.

• بچه‌دارشدن بزرگ‌ترین تغییر زندگی شماست و برای این که با این تغییر کنار بیایید، نیاز به حمایت خانواده و دوستان دارید. بنابراین حتی قبل از تولد نوزاد، از اطرافیان خود برای مقابله با استرس کمک بخواهید.

• از آنجا که شوهر رکن اصلى در خانواده است، بنابراین بسیارى از زنان اگر بتوانند به شوهر خود اعتماد کرده و به وى تکیه کنند، تقریباً 70 تا 80 درصد استرس هاى آنها کاهش پیدا مى کند. 

اضطراب در اواخر حاملگی با افزایش  هورمون استرس در 10 سالگی کودک ارتباط دارد

 
• به طور مرتب ورزش خاصی را مثل شنا یا پیاده روی انجام دهید.

•  تمام سعی خود را بکنید که رژیم غذایی سالم و متعادلی را داشته باشید تا بتوانید انرژی جسمانی و عاطفی مورد نیازتان را تأمین کنید.

•  زود به رختخواب بروید. بدن شما بیشتر از حد معمول کار می‌کند تا بتواند غذای نوزاد در حال رشدتان را تأمین کند. بنابراین باید به اندازه کافی بخوابید.

• « بمباران اطلاعات » را محدود کنید. خواندن کتاب های مربوط به حاملگی، گشتن در وب سایت های مربوط به حاملگی و گوش دادن به قصه حاملگی دوستانتان کار خوبی است اما سعی نکنید همه چیزهای ترسناک را که ممکن است در دوران حاملگی رخ دهند با تمام جزئیات مطالعه کنید. در عوض، بر این که هم اکنون چه احساسی دارید و چه چیزی برای شما رخ می دهد، تمرکز کنید.

• فکر نکنید که قبل از آمدن بچه مجبورید همه ریزه کاری ها را انجام دهید. تر و تمیز کردن کل خانه و کار کردن تا حد مرگ، به هیچ وجه برای تسکین دادن ذهن‌تان خوب نیست. قبل از هر چیز باید از خودتان خیلی خوب مراقبت کنید. با این کار استرس و نگرانی هایتان هم کاهش پیدا می کند.

• همسرتان را از آنچه در فکرتان می گذرد باخبر کنید. اگر او بداند که چرا غمگین هستید، حتی اگر پاسخ آن “نمی دانم” باشد، کنترل بیشتری روی موضوع پیدا می کند و می تواند کمکتان کند. با همدیگر حرف بزنید و ساعات‌تان را با هم بگذرانید. این باعث می شود هر دوی شما مطمئن شوید که هنوز هم عاشق همدیگر هستید و شما را به هم نزدیک تر می کند.

منبع:

tebyan.net

yjc.ir
 ninisite.com