پاییزی به گرمی تابستان با فیلم های جدید (3)

 

زنان خاص – Certain Women

فیلم داستان سه زن در مونتانای عصر حاضر است که در زندگی‌شان دچار گرفتاری‌هایی می‌شوند. کلی رایشارد با آخرین فیلمش تریلر پارانویدی «حرکات شبانه» (Night Moves) از استایل کاری همیشگی‌اش دور شد. اگرچه فیلم مورد قبول منتقدان واقع شد، اما رایشارد قرار است به قلمروی‌ای که با آن آشناتر است برگردد. «زنان خاص» اقتباسی از مجموعه داستان‌های کوتاهی از مِیل ملوی است. لورا دِرن نقش وکیلی را بازی می‌کند که در محیط کار مورد جنسیت‌گرایی همکارانش قرار می‌گیرد.

 

میشل ویلیامز زن خانه‌دار، همسر و مادری است که در ارتباط برقرار کردن با شوهرش مشکل دارد و کریستین استوارت هم وکیل جوانی است که در جای دورافتاده‌ای به بزرگسالان درس می‌دهد و با کارگر مرزعه‌ای دوست می‌شود. داستان‌های این سه نفر اگرچه در فضاهای وسیع شمال غربی امریکا جریان دارد، اما تقلاهای شخصی‌شان به هم نزدیک است. با وجود این گروه بازیگران قوی، انتظار داشته باشید تا «زنان خاص» روح‌تان را به چنگ بگیرد.
در دره‌ی خشونت – In the Valley of Violence

اگر فیلم جدید آنتون فوکوآ، «هفت دلاور» (The Magnificent Seven) برای دیدن ایتن هاوک در ژانر وسترن نیازتان را برطرف نمی‌کند، خب، «در دره‌ی خشونت» یک وسترن ترسناک مستقل دیگر است که در آن هاوک نقش پاول را بازی می‌کند. یک هفت‌تیرکشِ بیگانه و مرموز که ورود او و سگش به یک شهر تگزاسی به اسم دنتون، ساکنان محلی آنجا را ناآرام می‌کند. ماجرا از این قرار است که ساکنان این شهر آدم‌های معمولی نیستند و اصلا این شهر، یک شهر معمولی نیست.

اگرچه دنتون زمانی برو بیایی داشته، اما امروزه متروکه است و توسط گروهی از آدم‌های پریشان ‌حال و درب‌و‌داغان کنترل می‌شود که رییس‌شان گیلی است. درگیری پاول و گیلی به عواقب خشونت‌باری می‌انجامد که خیلی زود کل شهر را به انتقام‌جویی و کشت و کشتار می‌کشاند. اگر با صحرا و سگ‌ها حال می‌کنید، شاید باید حواس‌تان به زمان پخش این فیلم باشد.
خدمتکار – The Handmaiden

پارک چان ووک با قدرت تمام بازمی‌گردد. این کارگردان صاحب سبک کره‌ای بعد از فیلم جنایی «استوکر» (Stoker)، اولین اثر انگلیسی ‌زبانش که در گیشه‌ی امریکا شکست خورد، به وطنش بازگشته تا باز دوباره طعم واقعی سینمایش را به دوستدارانش هدیه کند. او این بار در قالب «خدمتکار» همان تجربه‌ای را می‌خواهد ارائه بدهد که با «پیرپسر» (Oldboy) به آن مشهور شد. این را منتقدانی می‌گویند که «خدمتکار» را تماشا کرده‌اند و برای ما تعریف کرده‌اند که این فیلم تمام دیوانه‌بازی‌های این کارگردان را یک جا جمع کرده است.

 

مهتاب – Moonlight

بعد از تریلر شگفت‌انگیزی که به تازگی از این فیلم منتشر شد، دیگر کمتر فیلمی وجود دارد که بیشتر از «مهتاب» برای تماشایش لحظه‌شماری می‌کنیم. دومین ساخته‌ی بلند بری جنکینز اقتباسی از روی نمایش‌نامه‌ی «پسرهای سیاه در مهتاب آبی به نظر می‌رسند» است.

 

داستانی در زیرژانر بلوغ که در دهه‌ی ۱۹۸۰ جریان دارد و درباره‌ی پسر سیاه‌پوستی به نام چیرون از میامی است و در سه بازه‌‌ی زمانی مختلف روایت می‌شود و شامل سه بازیگر مختلف است تا فیلم بتواند به بهترین شکل ممکن مهم‌ترین لحظات زندگی این کاراکتر در مسیرش به درون بزرگ‌سالی را به تصویر بکشد. وقتی برای اولین بار از سناریوی «مهتاب» رونمایی کردند، تهیه‌کنندگانش از آن به عنوان «نمایش رادیکال خصوصیات مردان مدرن» نام می‌بردند. تاکنون فیلم در جایی نمایش نداشته تا نظر منتقدان را بدانیم، اما «مهتاب» خیلی امیدارکننده به نظر می‌رسد. 
American Pastoral

ایوان مک‌گرگور در طول چند دهه‌ی اخیر بازیگر قابل‌اعتمادی بوده است که در کارنامه‌اش همکاری با کارگردانانی مثل دنی بویل، رومن پولانسکی، وودی آلن، تیم برتون و دیگران به چشم می‌خورد. بنابراین حضور در رده‌ی اول مدرسه‌ی فیلم مطمئنا باید برای اولین تجربه‌ی کارگردانی او به کمکش آید. این فیلم که براساس رمان فیلیپ راث است، روایتگر داستان سیمور لِووو، تاجر موفق و ستاره‌ی سابق تیم ورزش دبیرستانش است که مرد سختکوشی اهل خانه و خانواده است و کارخانه‌ی دستکش‌سازی پدرش هم به تازگی به او به ارث رسیده است.

 

اما یک روز در سال ۱۹۶۸ خوش‌شانسی امریکایی سیمور او را بی‌خبر رها می‌کند. از این کتاب که برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر هم است به عنوان یکی از داستان‌های خیالی بزرگ امریکایی یاد می‌شود. فیلم اما بیش از یک ‌دهه است که از این دست به آن دست می‌شود. تا اینکه بالاخره خبر رسید ایوان مک‌گرگور علاوه‌بر بازی در نقش اصلی، اولین فیلمش را هم کارگردانی خواهد کرد. گرگور متریال فوق‌العاده‌ای دارد و اگر بتواند آن را به همان خوبی اقتباس کند، می‌تواند دروازه‌ی تازه‌ای را در سینما به روی خودش باز کند.
شکارچی عقاب – The Eagle Huntress

دنیریس تارگرین و کتنیس اوردین را فراموش کنید و با آیشوپن آشنا شوید. دختر ۱۳ ساله‌ای ساکن غرب مغولستان که می‌خواهد جا پای مردان منطقه‌اش بگذارد و در مراسم ۲ هزار ساله‌ی شکار با عقاب‌های طلایی شرکت کند. آیشوپن همین‌طوری الکی بقیه را شگفت‌زده نکرده است.

 

او به عنوان یک زن قرار است کاری را انجام دهد که در تاریخ این مراسم نمونه ندارد. در این فیلم ما با پدر و پدربزرگ او نیز همراه می‌شویم که سعی می‌کنند نحوه‌ی تربیت و رام کردن این پرنده‌ی باشکوه را به آیشوپن آموزش بدهند. نتیجه به فیلمی ختم شده که سنت‌های باستانی و فرهنگ چادرنشینان را با بحث‌های مربوط به جنسیت ترکیب می‌کند و برخی از خیره‌کننده‌ترین تصاویری را که در میان مستندهای امسال خواهید دید ارائه می‌کند. فیلم توسط کمپانی سونی پیکچرز کلاسیکس پخش خواهد شد.
لاوینگ – Loving

جف نیکولز امسال دو فیلم برای طرفدارانش داشت. اولی «ویژه‌ی‌‌‌ نیمه‌شب» (Midnight Special)، یک تریلر علمی‌-تخیلی تابستانی متفاوت بود که یاد و خاطره‌ی اسپیلبرگ را زنده کرد و حسابی مورد توجه‌ی منتقدین قرار گرفت، اما دومی همین «لاوینگ» است. یک درام زندگینامه‌ای باپرستیژ که جان می‌دهد برای اکران در فصل پاییز.

 

داستان واقعی فیلم درباره‌ی ریچارد و میلدرید لاوینگ (با بازی جوئل اجرتون و روث نِگا) است که سال‌ها بعد از ازدواج بین‌نژادی‌شان زندانی‌ها و مشکلات زیادی را تحمل کردند تا در نهایت به آرامشی که می‌خواستند برسند. این فیلم نشان می‌دهد که استعداد نیکولز به یک ژانر و دوره و زمان خاص محدود نمی‌شود و البته اکران این فیلم پایان ایده‌آلی برای ستارگانش خواهد بود: از جوئل اجرتون که سال خوبی را پشت سر گذاشته تا روث نگا که حضورش در سریال «واعظ» (Preacher) او را به مردم شناساند و این فیلم می‌تواند رسما نام او را سر زبان‌ها بیاندازد.
 
اِل – Elle

بعد از تقریبا یک دهه که از آخرین فیلم بلند پاول ورهوفن می‌گذرد، به نظر می‌رسد او با «اِل» قرار است دوباره شگفتی سینمادوستان را برانگیزد. مخصوصا با توجه به اینکه فیلم بعد از نمایش در جشنواره‌ی کن با استقابل بسیار خوبی مواجه شد. داستان این کمدی درباره‌ی میشل است. زنی که رییس یک کمپانی بازی‌های ویدیویی موفق است.

 

منچستر در کنار دریا – Manchester by the Sea

کنت لونرگان بعد از اولین تجربه‌ی کارگردانی‌اش در سال ۲۰۰۰ با «می‌تونی رو من حساب کنی» (You Can Count on Me)، با فیلم بعدی‌اش، «مارگارت» (Margaret) به مشکل بزرگی برخورد. نه به خاطر اینکه فیلم بد بود، بلکه به خاطر اینکه فیلم به دلیل دعواهای حقوقی او و کمپانی فاکس سرچ‌لایت ۶ سال دیر به نمایش درآمد. خب، حالا طرفداران این نمایش‌نامه‌نویس که توانایی نادری در نوشتن برای سینما دارد، با «منچستر در کنار دریا» بازگشته است.

 

حیوانات شب‌رو – Nocturnal Animals

تام فورد با ساخت «یک مرد مجرد» (A Single Man)، یکی از شگفت‌انگیزترین تجربه‌های اول کارگردانی دهه‌ی گذشته را ثبت کرد. در طول هفت سالی که از اکران آن فیلم می‌گذرد، باید ببینم فارغ از داستان تاریخی فیلم اول که آن را این‌قدر هیجان‌انگیز کرده بود، این بار او در زمان حاضر چه چیزی برای عرضه دارد. او برای دومین کارش سراغ دنیای ادبیات رفته و رمان سال ۱۹۹۳ آستین رایت را برای اقتباس انتخاب کرده است.

 

شیر – Lion

آخرین فیلم این فهرست فیلمی است که از آن به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های فصل جوایز یاد می‌کنند. اولین چیزی که باید درباره‌ی «شیر» بدانید این است که کارگردانش همان کسی است که روی مینی‌سریال فک‌انداز «بر فراز دریاچه» (Top of the Lake) کار کرده است که تاحدودی با حال‌و‌هوای داستان واقعی سارو برایرلی نزدیک است. سارو کسی است که در پنج سالگی در قطار گم می‌شود و هزاران کیلومتر از محل تولد و خانواده‌اش در هند دور می‌شود. سارو حالا باید به تنهایی راه و روش زنده ماندن را یاد بگیرد.