نازایی همیشه علامت ندارد

همه دختران از وقتی که بالغ و عادت ماهیانه می شوند، باید تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرند. چنانچه نشانه های بلوغ زودرس و یا ترشحات غیرطبیعی پیش از دوره بلوغ در آن ها دیده شد، لازم است بلافاصله به پزشک مراجعه کنند.

برای مراجعه دختران به پزشک، قانونی وجود ندارد تا بگوییم، چه مدت باید تحت نظر پزشک قرار بگیرند، اما بهتر است، به طور سالانه به پزشک زنان مراجعه کن؛ باید با بررسی های سالانه در مورد بدن خود آگاهانه رفتار کند. اما لازم است زنان از سه سال بعد از ازدواج، هر شش ماه یک بار به پزشک مراجعه و هر سه سال یک بار تست پاپ اسمیر را تکرار کنند.

بیماری های زنانه با چه علامت هایی همراه است؟

چنانچه زوجی پس از گذشت یک سال از زندگی زناشویی و بدون جلوگیری از حاملگی، صاحب فرزند نشوند، گفته می شود که نابارور هستند و باید تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرند. بنابراین نمی توان صددرصد مطمئن شد که فرد قبل از ازدواج نابارور است یا خیر. اما در برخی مواقع با تشخیص بیماری هایی مثل تبنلی تخمدان، می توان تشخیص داد که ناباروری در بیمار پیش خواهدآمد.

آندومتریوز نیز از دسته بیماری های شایع است. بافتی در داخل رحم به نام آندومتر وجود دارد که با ریزش آن خونریزی ماهانه صورت می گیرد. گاهی این بافت که باید در داخل رحم باشد به فضاهای دیگر می رود و علائمی مانند چسبندگی رحم بروز می کند که باعث نازایی است. اگر دختران دچار این بیماری ها شوند، می توان ناباروری آن ها تشخیص داد، اما در بیشتر موارد تا زمان برقراری رابطه و یک سال از آغاز آن نمی توان متوجه نازایی شد.

چنان چه درد قاعدگی خفیف باشد و با مسکن های معمولی رفع شود، نگران کننده نیست. به دردی که با مسکن های معمول برطرف نشود، به اندازه ای شدید باشد که خانم را از کار و زندگی بیاندازد، باید رسیدگی جدی شود.

در دوران قاعدگی خوردن مسکن را توصیه می کنید؟ برای کاهش دردهای قاعدگی چه کار دیگری می توان کرد؟

برای بارداری باید به سن خانم توجه ویژه ای کرد. حاملگی در اوایل دوران بلوغ و اواخر طیف یعنی قبل از یائسگی، پرخطر است. به خصوص آن که حوالی سن چهارده تا شانزده سالگی که هنوز استخوان بندی بدن  زنان شکل نگرفته است برای مادر و فرزند دردسرساز است. اما بارداری در سن بالا، خطر کمتری نسبت به سنین پایین دارد؛ زیرا با کمک تکنولوژی می توان خطرات ناشی از آن را تا حدی کنترل کرد.

به طور کلی بین سن 25 تا 30 سالگی بهترین سال های باروری است. حاملگی در خانم ها از سن 20 سالگی که استخوان بندی بدن شان کامل می شود تا  حدود 35 سالگی مشکلی ایجاد نمی کند؛ زیرا هم شرایط بدنی و هم این که وضعیت تخمک گذاری در شرایط مطلوبت قرار دارد. اما کیفیت تخمک پس از چهل سالگی افت می کند. در نتیجه سن خانم از گذران سال های ازدواج زوجین، برای فرزندآوری مهم تر است. زنان سعی کنند بعد از ازدواج بارداری را به تعویق نیندازند، زیرا نازایی هایی وجود دارد که فرد از آن مطلع نیست و هنگامی که برای درمان اقدام می کند سن طلایی خانم گذشته است و کار سخت می شود.

ابتدا باید دید که در گذشته، زایمان طبیعی انجام شده یا آن که سزارین! خانمی که سزارین شده، خطر حاملگی خارج از رحم او را تهدید می کند و کمترین فاصله برای خانمی که سزارین کرده است حدود 18 ماه است. اما ابتدا باید در نظر گرفت فرزند قبلی دوره شیری کامل را گذرانده و سپس زوج اقدام به داشتن فرزند دیگری کنند. زنان در شرایط شیردهی همچنین دچار کمبود کلسیم هستند و چنانچه در زمان شیردهی حامله شوند، به پوکی استخوان دچار می شوند. حداقل باید به مادر و فرزند قبلی، سه سال فرصت داده شود به علاوه سن مادر دارای اهمیت زیادی است.

آیا با فریز کردن تخمک نمی توان مشکل سن ازدواج و باروری را کمتر کرد؟

امروزه هم فریز تخمک و هم فریز تخمدان انجام می شود. که فریز تخمدان راه بهتری برای کاهش ریسک ناباروری خواهدبود. در فریز تخمدان بخشی از تخمدان به صورت مثلث برداشته و چند برش نازک از آن داده می شود تا فولیکول مناسب را برا آینده فریز کنند. این راه همیشه برای کاهش احتمال ناباروری مناسب نیست؛ باید توجه کرد در چه شرایطی تخمک یا تخمدان را فریز می کنیم.

تخمدان خانم چهل ساله برای این کار مناسب نیست و مانند این است که تکه ای گوش فاسد را در فریزر نگهداری کنید. این گوشت به کار نمی آید. تخمک و تخمدان زنان زیر 35 سال برای این کار مناسب است، اما فراد باید آزمایشات هورمونی بدهد تا بدانیم سطح هورمون های خانم برای این کار مناسب هست یا نه.

خانمی که مجبور باشد تخمدانش را در بیارود. قبل از آن باید تخمک را فریز کنیم تا آن که احتمال باروری برای این خانم وجود داشته باشد؛ به خانمی که سنش بالا می رود و فرزند نمی خواهد یا آن که هنوز ازدواج نکرده است هم توصیه می شود که تخمک خود را فریز کند تا امیدی در آینده وجود داشته باشد.