شعر بنده ی من – حسن مصطفایی دهنوی

« بنده ي من »
اي بنده ي من، بر تو نمودم كمكم را
تحميل نكردم ، به تو ضرب كُتكم را
اين نكته خودت ، پيش خود در نظر آور
طاقت نَـبُوَد ، ضربه ي چوب و فلكم را
اي بنده ي من،اين سرت از دام برون نيست
نـتوان نگري دام و طناب مُحكمم را
باز آي به خداي ، تشكر تو نكردي
يك عمر كه مصرف بنمودي نمكم را
اي بنده نـشايد كه تو با من بـستيزي
نـتوان نگري ضربه ي دست مَلكم را
آزاد نـمودي خودت از بند اسارت
بايد بـچِشي قهـر عذاب و دَرَكم1 را
دوران فلك را نـشناسي و نـبيني
بيهوده بـبيني تو مدار فلكم را
اي آدميان از چه رهي در كَلَك2 هستيد
با حيله نـبيني تو رموز و كلكم را
٭٭٭
1- آخرين طبقه جهنم 2- حقه – نيرنگ