شعر صبحگاهان – حامد نوروزی

صبگاهان
که خدا مست وتماشایی شد
ناگهان حس کردم
از پسِ پنجره ی
خانه ی دل
یک نفر می گرید
گل شبنم گریست
اشک شبنم چه تماشایی شد…

حامد نوروزی